W latach 1942-1944 SS przetransportowało tysiące więźniów obozów koncentracyjnych do licznych obozów satelitarnych w obszarze miejskim Berlina. Więźniowie, w wielu z nich kobiety, musieli wykonywać przymusowe roboty dla SS i firm zbrojeniowych: jako poszukiwacz bomb, przy budowie bunkrów lub w produkcji myśliwców.
Wraz z budową obozów satelickich system obozów koncentracyjnych został poszerzony o stoły warsztatowe i główne drzwi wielu berlińczyków. W żadnym innym czasie nie było tak wielu więźniów obozów koncentracyjnych obecnych w "codziennym życiu" metropolii.
W aplikacji zaprezentowane zostaną sześć z 14 berlińskich obozów satelitarnych KZ: w Lichterfelde, Haselhorst, Schönholz, Moabit i Müggelheim, Neukölln i Schönefeld.
Oprócz historii obozów prezentowane są również biografie byłych więźniów. Lokalizacje byłych magazynów są zlokalizowane kartograficznie. Fragmenty wywiadów wideo mówią współcześni świadkowie.